NIJMEGEN – “Het nieuws dat E-Bike Store, met vestigingen in Hoorn, Alkmaar en als laatste Amsterdam, het faillissement aangevraagd heeft, kwam voor velen uit de markt als de spreekwoordelijk donderslag bij heldere Hemel.
Leon en Lorenz Slijkerman en Mike van Vliet staan bekend als bevlogen ondernemers met een duidelijke visie, die gericht was op het hogere segment. Duidelijk geen avonturiers of cowboys, die snel even een slaatje wilden slaan uit de markt van elektrische fietsen, die een paar topjaren achter de rug heeft. Integendeel, dit waren nou net ondernemers met een uitgekiende visie, die in verschillende opzichten juist heel vernieuwend was. Kijk maar naar de oogstrelende winkelinrichting, betaalde proefritten van een week en de afwezigheid van een kassa in de winkel. Het was allemaal state of the art, maar dat mocht kennelijk niet baten. Waar het nu precies mis gegaan is, is als buitenstaander moeilijk te beoordelen. Daarvoor weten we er niet genoeg vanaf.
Zie in deze tijden maar eens investeerders te vinden
Natuurlijk zit de markt de laatste tijd niet mee. De verkoop is in het laatste kwartaal van 2023 behoorlijk stilgevallen en als je dan met een overschot aan voorraad zit te kijken, dan is dat in bedrijfseconomisch opzicht bepaald niet grappig. In de verklaring op de website wijzen Slijkerman en Van Vliet ook wel naar die veranderende marktomstandigheden. Je moet financieel natuurlijk wel sterk in je schoenen staan om lastige periodes als deze te kunnen doorstaan. Wie weet, zijn ze ook wel op zoek geweest naar investeerders, maar zie die in deze tijden maar eens te vinden. Dat is nog niet zo simpel. Hoe dan ook, het is en blijft een treurige ontwikkeling, vooral voor de betrokkenen zelf, die niet op zichzelf lijkt te staan. In de markt wordt veel vaker geroepen dat het spannende tijden zijn en dat er, na VanMoof en QWIC, nog wel meer bedrijven gaan omvallen. Het is alleen maar te hopen dat het niet zo’n vaart zal lopen.
Uitkijken dat we als fietsbranche niet bedrijfsblind worden
De reacties op het faillissement van E-Bike Store zijn in zekere zin ook wel een eyeopener. Je leest dat klanten de winkelsluitingen uiteraard betreuren, maar je leest toch ook met enige regelmaat de kanttekening dat e-bikes wel heel prijzig geworden zijn. Begrijp me goed, ik zeg niet dat ze te duur zijn, want de componenten zijn dan ook meestal navenant. Maar dat neemt niet weg dat een beetje e-bike al rondom de € 2000 begint en vervolgens snel opstoomt tot een prijsstelling van € 3000 tot € 5000 euro, of nog meer. Mijn overbuurman had daar gisteren ook een opmerking over. Die heeft een oude Stella e-bike, die over de datum is. Hij hoopt daar nog een goede prijs voor te krijgen, maar dat is een uitdaging. Bij veel reguliere fietsenzaken kan hij ‘m niet eens meer inruilen en het inruilbod bij Stella viel hem ook tegen. En dus gaat zijn e-bike nu Marktplaats op en oriënteert hij zich op een ander merk, maar komt wel tot de ontdekking dat de prijskaartjes aan de stevige kant kunnen zijn. Dat is op zichzelf niet erg natuurlijk, want meestal wordt er ook waar naar geld geleverd, maar ik denk wel dat we als fietsbranche moeten uitkijken dat we daar niet bedrijfsblind voor worden. Wij lopen dagelijks in dit wereldje rond en kijken totaal niet op van een fiets van meer dan € 4000,-. Voor ons is dat bijna vanzelfsprekend en logisch. Maar voor mensen, die daar niet dagelijks mee bezig zijn, kan dat dus best schrikken zijn. Zeker in de dure tijden van nu. Het zijn nog altijd bedragen waarvoor je ook een tweedehands autootje kan kopen, zo redeneren ze vaak. Daar moeten we ons in de markt echt wel bewust van blijven.
Eerste kleine signalen wijzen erop dat we over het dieptepunt heen lijken te komen
Hoewel het nu nog vooral koud en nat is, begint de start van het fietsseizoen stiekem weer dichterbij te komen. Positief is dat er heel voorzichtig wat eerste en kleine signalen komen, die er voorzichtig op wijzen dat we over het dieptepunt heen lijken te komen. Natuurlijk staan er overal nog te veel fietsen, maar bij leveranciers en detailhandel hoor je af en toe, dat ze de grootste piek wel gepasseerd zijn. En de verkopen in het nieuwe jaar lijken gelijk op te gaan met dezelfde periode vorig jaar. Natuurlijk maakt één zwaluw nog lang geen zomer en laten we vooral hopen op een bijtijdse start mooi en zonnig voorjaar, maar we moeten elkaar – ondanks vervelend faillissement nieuws – vooral geen complex aanpraten.”
Arnauld Hackmann
NieuwsFiets.nu
4 reacties.
Met een derailleur zijn ze niet zo zwaar.Onderhoud daarvan mag geen naam hebben.
Mijn volgende fiets zal toch wel een compressorfiets worden die nu al te koop is . Is niet duur.
Hij heeft gelijk.
De fietsen moeten lichter en stijver.
Ik volg de industrie al zeker meer dan 30 jaar en ik ben het niet eens met deze opmerking “Wij lopen dagelijks in dit wereldje rond en kijken totaal niet op van een fiets van meer dan € 4000,-.”
Ik kijk wel op naar hoe bedrijven 2000 of meer euro durven te vragen voor een e-bike. De hoge bedragen slaan vaak kant noch wal. We gaan het zien wat de toekomst brengt. De industrie kan mij alleen nog overtuigen om een e-bike te kopen voor 3000,- als de e-bike onder de 15kg weegt. 3000,- uitgeven voor een fiets van meer dan 22kg is echt zonde van het geld.