ZEVENAAR – “Nagenoeg iedere dag komen er berichten naar voren van materiaaltekorten en of het niet of nauwelijks beschikbaar zijn van fietsonderdelen. En nu het Suezkanaal is geblokkeerd en naar het schijnt nog enige tijd gesloten zal blijven is de aanvoer vanuit Azië nagenoeg stil komen te liggen.
En dat zal niet alleen gevolgen hebben voor de tweewielerbranche maar ook voor vele andere branches. Dit naast de nog steeds heersende corona-pandemie die mede door het trage vaccineren ook nog lang niet onder controle is. Juist die vaccinatie is belangrijk en gelukkig komen de vaccins niet uit Azië maar uit Europa want daar worden ze gemaakt. Dit in tegenstelling tot vele noodzakelijke onderdelen voor niet alleen de fietsfabrikanten maar ook voor de auto-industrie. Daar kampt men met chiptekorten, waardoor fabrieken stil komen te liggen. Of die chips ook in de fietsindustrie worden gebruikt is niet helemaal duidelijk, maar men kan zich voorstellen dat er ook chips zijn die in de E-bikes worden gebruikt. En dat komt allemaal vanuit Azië.
‘Verstoring in de aanvoerlijnen heeft direct invloed op productie en leveringen’
Hier in Europa wilde men steeds meer goedkoper fabriceren met als gevolg wel dat de productie zich beperkt tot het in elkaar schroeven van de fietsen. Schroevendraaierfabrieken zijn het geworden. Bijna alles wordt uit het buitenland gehaald en zelf wordt er niets meer aan delen gefabriceerd. Fabrikanten zijn afhankelijk geworden van anderen en de minste of geringste verstoring in de aanvoerlijnen heeft dan ook nagenoeg direct invloed op de productie en zet zich daarna door in de leveringen aan de eindgebruiker. Lange en onzekere levertijden heeft dat tot gevolg. Zeker voor de retail, die met handen en voeten vastzitten aan contracten. En in die contracten zijn dan afnamebonussen vastgelegd, die dan juist door de leveringsproblemen bij de fabrikant niet gehaald kunnen worden.
‘Wellicht kan samenwerking helpen om minder afhankelijk te worden van externen’
Zo is er een geval bekend dat, doordat een e-bike niet geleverd kon worden, het afnamequota net niet werd gehaald, juist door die ene fiets. De fabrikant bleef op zijn strepen staan en de bonus werd, door de omissie van diezelfde fabrikant, niet gehonoreerd. Fabrikanten dienen bij zichzelf eens te rade te gaan en te onderzoeken of vele onderdelen niet in Europa gefabriceerd kunnen worden of in een nog beter geval zelf gefabriceerd kunnen worden.
Een voorbeeld is bijvoorbeeld versnellingssystemen waarvan nagenoeg alle leveranciers afhankelijk zijn van een fabrikant met alleen maar productiefaciliteiten in Azië. Een fabrikant met nagenoeg een monopolypositie, die nu levertijden aangeeft van een tot anderhalf jaar.
Wellicht kan samenwerking van Europese fietsfabrikanten bij de ontwikkeling van nieuwe systemen helpen om minder afhankelijk te worden van externen. De tijd zal het leren.
Nu eerst maar van de coronapandemie af zien te komen.”
Karel van Nunen
Vanu Consultancy
