JOURE – Wie jarig is trakteert. Tijdens het jubileumfeest 100 Jaar Spanninga heeft directeur Feike Spanninga aan Mr. Pieter van Vollenhoven een cheque van € 100.000,- overhandigd.
Maar daarmee was het nog niet klaar. Op de uitnodiging had Spanninga ook al aangegeven het goede doel te ondersteunen en de genodigden. Daarop was ook nog eens ruim € 6000,- binnengekomen. Vervolgens zal ook de verkoop van het jubileumboek ‘Het smeden van licht’ ten goede komen aan het Fonds Slachtofferhulp.
“Slechts een paar mensen hebben dit boek gekregen, waaronder mijn schoondochters, maar jullie moeten dokken,” grapte Feike Spanninga op het podium. Hij draagt het Fonds Slachtofferhulp al jaren een warm hart toe, dat in 1989 op initiatief van Van Vollenhoven is opgericht. Dit is het enige goede doel in Nederland dat zich in de breedte inzet om hulp aan slachtoffers van misdrijven, verkeersongevallen, rampen en medische incidenten mogelijk te maken. Tot eind 2015 Van Vollenhoven leiding aan het bestuur, tegenwoordig is hij erevoorzitter.
FIETSDIVERSITEIT | Circa 300 genodigden uit de fietsindustrie waren naar Joure afgereisd om getuige te zijn van de jubileumviering 100 Jaar Spanninga. De middag werd afgetrapt door een optreden van zangeres/harpiste Iris Kroes, winnares van de tweede editie van The Voice of Holland.
“Het is een feest om dit te mogen vieren. Op zo’n moment denk je ook even aan je ouders,” zei directeur Feike Spanninga. “Ik ervaar het als een zegen en weet zeker dat mijn ouders, mijn oom en mijn grootouders dat ook zo ervaren zouden hebben.” Hij greep vervolgens terug op een RAI congres in de jaren tachtig, waar een professor Bax voorspeld had dat er voor het jaar 2000 geen fietsfabrikanten, maar ook niet van onderdelen en accessoires, meer in Nederland zou zijn. Het liep anders. “Gelukkig is die voorspelling niet uitgekomen. Het tegendeel is waar. Er komen steeds meer bedrijven in onze sector. En er komen ook steeds meer verschillende soorten fietsers, die de ruimte moeten krijgen. Fietsers, snelle fietsers, jonge fietsers. De infrastructuur in steden, maar ook op het platteland is niet meer op de toename van fietsdiversiteit berekend.”
PRIJS VAN EEN BIERTJE | Vanzelfsprekend kwam in Spanninga’s speech ook de fietsveiligheid en verlichting aan de orde. “Wij zien al 100 jaar lichtpuntjes,” aldus de jubilerende directeur, die echter zijn verbazing uitsprak over de veranderende wetgeving, waardoor de eisen steeds meer versoepeld worden. “Als je tegenwoordig een theelichtje op je fiets hebt, is dat volgens de wet al voldoende, al moet je achter wel een rood theelichtje hebben. In kroegen kan je tegenwoordig een setje fietsverlichting kopen voor de prijs van een biertje. Misschien prettig om een bekeuring te ontlopen, maar je kunt geen goede en veilige fietsverlichting kopen voor de prijs van een biertje. Hier ligt een taak voor de overheid.”
MEER RUIMTE | Het onderwerp fietsveiligheid werd verder uitgediept door middel van een podiumdiscussie aan de hand van enkele stellingen. Daaraan name behalve Feike Spanninga ook Saskia Kluit (Fietsersbond), Steven van Eijk (RAI Vereniging) en Gert Jan Wijlhuizen (SWOV) deel. In discussie kwam bij herhaling naar voren dat de toegenomen fietsdiversiteit op zichzelf niet erg is, maar dat de fietsers daardoor wel meer ruimte nodig hebben. Het verbreden van fietspaden zou alleen al daarom zeer positief zijn, al heeft de overheid momenteel geen concrete plannen in die richting. Verder werd gesteld dat fietsveiligheid ook veel met ervaring te maken heeft en dat het dus belangrijk is om kinderen al vroeg te leren fietsen, bijvoorbeeld door ze fietsend naar school te brengen, in plaats van in de auto.
HOFLEVERANCIER | In 1990 hebben Feike Spanninga en Pieter van Vollenhoven leren kennen bij een ‘friends sharing event’ voor het Fonds Slachtofferhulp. Dat was een begin van een langdurige ondersteuning van het goede doel. Tijdens zijn speech, waarin hij ook terugblikte op de historie van het fonds, stak Van Vollenhoven zijn waardering daarvoor niet onder stoelen of banken. De erevoorzitter van fonds stipte op een ludieke manier aan dat koningin Wilhelmina in 1962 Spanninga de status hofleverancier toekende. “Een koningin kan zich vergissen natuurlijk, maar het aardige is dat dit is her bestendigd door twee koninginnen daarna en door de koning. Deze Fries beschikt over hele goede contacten, maar is het is natuurlijk ook omdat u uw vak goed doet.”
LEES OOK: ‘U had weg kunnen rennen, dat deed u niet’
