UTRECHT – Uit veel studies blijkt dat fietsers het meest tevreden zijn met de manier van reizen naar het werk. En dat is niet omdat tevreden mensen nu eenmaal vaker fietsen. Maar vooral omdat een fietser plezier beleeft aan zijn reis. Dat meldt CROW-Fietsberaad op haar website.
Onderzoekers van de universiteit van Auckland, Nieuw Zeeland, verbaasden zich erover dat er zo weinig bekend is over de ‘geluksbeleving’ van fietsers. Bijvoorbeeld over het feit dat een overstap van auto of ov naar de fiets een duidelijk meetbare boost geeft aan het psychologische welbevinden van de meeste mensen.
Ze legden daarom al het onderzoek dat daarover wereldwijd bekend is naast elkaar, en combineerden dat met een serie diepte-interviews met fietsers. En vonden dat er vier aspecten zijn die het geluk van de fietser gunstig beïnvloeden.
IN CONTROLE | Belangrijk is in de eerste plaats dat de fietser het gevoel heeft dat hij ‘in controle’ is en dat hij grip heeft op zijn aankomsttijd. Dat maakt het ook beter mogelijk de verantwoordelijkheden thuis en op het werk in te vullen.
Contact met ‘buiten’ en met de omgeving speelt ook een rol. Zon en wind dragen eraan bij dat je zintuigen meer opnemen, en zo je aandacht afleiden van minder prettige gedachten. Fietsers zijn zich ook beter bewust van hun omgeving en hebben het gevoel dat ze er onderdeel van uitmaken. Ze hebben meer binding met hun buurt en hun stad. Dat is stimulerend, maar ook ontspannend.
MATIG INTENSIEF | Verder speelt een rol dat je je door matig intensieve training sowieso beter voelt, zo blijkt uit veel onderzoek, ook al is niet goed bekend hoe dat mechanisme precies werkt.
En tot slot waardeert men het sociale effect van fietsen; vooral het feit dat je zelf kan kiezen of je daar iets mee wil. In tegenstelling tot de auto, waar nagenoeg geen sprake van sociale interactie, en het openbaar vervoer, waar sociale interactie je wordt opgedrongen.
Voor de onderzoekers zijn de uitkomsten van het onderzoek aanleiding om in de toekomst meer nadruk te leggen op deze voordelen van het fietsen. Door bijvoorbeeld fietsvoorzieningen zo te ontwerpen dat fietsers meer aandacht kunnen schenken aan hun omgeving. En door bijvoorbeeld meer nadruk te leggen op de sociale interactie tussen fietsers, in een tijd dat vereenzaming lijkt toe te nemen.
